Nog 63 dagen, uittocht der Nederlanders, oefenen Nog 63 dagen (of 9 weken, dat klinkt nog beter) en we mogen weer vertrekken. We zijn een beetje als kleine kinderen die aan 't wachten zijn op de komst van de heilige man.
Maar ja, mensen die ons goed kennen, die weten dat we soms ook nog wel bijzonder jong van geest kunnen zijn...

Gisteren is de uittocht richting zuiden klaarblijkelijk begonnen, bij ons is het bouwverlof begonnen, en de Nederlanders begeven zich en masse naar het zuiden, inclusief hun aanhangwagentjes en sleurhutten (caravans). De snelwegen richting zuiden zaten gisteren vol met gele nummerplaten. Een mens zou zelfs even gaan denken dat hij in 't verkeerde land zit.
Spanje en Zuid-Frankrijk worden gedurende twee maanden weer Nederlandse kolonies. Je hoeft echt geen frans of spaans te spreken om in de zomer naar 't zuiden te trekken...
Waarom schrijven we dit ? Omdat wij daar allemaal geen last van hebben :-) Oostenrijk is veel minder populair bij onze noorderburen, en in bepaalde regio's kom je ze gewoon niet tegen. De verklaring ervoor is ons onbekend. Nu hebben we ook absoluut niks tegen nederlanders, een aantal van onze vrienden zijn zelfs nederlanders, maar van zodra ze in grote hoeveelheden samengebracht worden, dan worden ze niet iets te assertief. En dat hebben wij nuchtere vlamingen niet zo graag, wij houden het liever bescheiden. Serfaus en omgeving is op dat vlak een droombestemming, een gele nummerplaat is daar tijdens de zomer al even zeldzaam dan een eerlijke PS-politicus.

Gisteren zijn we een avondje stappen geweest, en we zijn zo omstreeks 1 uur 's nachts terug naar huis gekeerd via de snelweg. Meteen overviel ons het "we vertrekken naar serfaus" gevoel in de auto. Nachtelijke ritten met de auto vindt Patrick sowieso al veel leuker dan overdag (omwille van de drukte die dan beduidend lager is), en in deze periode komt het vakantiegevoel veel sneller opzetten. Dus hebben we vannacht een "we rijden naar Serfaus-simulatie" gedaan, inclusief een stop aan een tankstation om proviand in te slaan. Moest u al langer denken dat er bij ons een paar schroeven loszitten in onze bovenkamer, dan hebt u nu de bevestiging daarvan... Stipt om 1h30 waren we zuhause, maar we hebben toch nog snel even op de GPS gekeken hoelang het zou duren als we meteen waren doorgereden naar de Dorfbahnstrasse in Serfaus. We hadden om half tien s' ochtends al aan de receptie van 't hotel kunnen staan.
Maar ja... nog 63 lange dagen...  ¶ 8.7.06