Dag 7 : Str*nt aan de ... auto Vandaag is de voorlaatste dag van ons verblijf in Oostenrijk. We zijn vandaag het Kaunertal ingetrokken, helemaal tot vanachter op de gletscher op 2750 meter hoogte. Bij het naar ginder rijden zijn we ook een paar keer een kolonne koebeesten tegengekomen die terug naar het dal gebracht worden, de zogenaamde Alm-abtrieb. Heel plezant om te zien, minder plezant om met uw auto tussen terecht te komen. Ten eerste omdat die koebeesten niet echt geneigd zijn om de auto's te omzeilen, en ten tweede omdat ze hun behoeftes in 't midden van de straat doen. Als je daar dan nadien met de auto door rijdt, dan krijgt die onderaan een nogal bescheten kleurtje. Het eerste wat we maandag als we terug in Belgiê zijn gaan doen, is de carwash gaan bezoeken om van ons Tirools souvenir vanaf te geraken. Enfin, na 29 haarspeldbochten (ze geven die hier altijd netjes in aflopende volgorde aan) waren we boven aan de WeisSeespitze om een blik op de gletscher aldaar te gaan werpen. Nadat Carine eerst haar ochtend-eten terug in het wc gedeponeerd had (ze wordt een beetje misselijk van veel bochtenwerk), zijn we in een tunnel gaan kijken die men in de gletscher heeft uitgehakt. Dat is best wel een belevenis, zo door een tunnel van ijs te wandelen. Blijven plakken heeft hier een heel letterlijke betekenis, want als je te lang tegen de wand blijft staan, dan vries je vast...
Na ons bezoek aan de gletscher zijn we ook nog het lokale restaurant boven op de berg gaan sponsoren. Carine wou ook nog eens iets bijzonders proeven door in de plaats van gewoon bruiswater, ski-water te nemen. Een geelachtige vloeistof die eerder aan een urinestaal voor een dopingcontrole deed denken dan aan water. Zoiets probeert ze ook geen tweede keer meer.
Daarna hebben we langzaam de afdaling naar het dal terug ingezet (zo'n 1900 meter naar beneden), met de bedoeling om regelmatig fotostops te houden. De eerste stop was aan de WeisSee, alwaar we meteen al aan het verbroederen en verzusteren geslagen zijn met een Frans koppel uit de omgeving van Bordeaux. 't was raar om eens een keer Frans te babbelen in de plaats van Duits (of iets wat daar moet op lijken). We zijn ook nog gestopt om Carine een boom te laten knuffelen, en een grote wigwam kon Carine ook niet zo maar voorbij rijden. Bij het terugrijden naar Prutz kwamen we weeral in een Alm-abtrieb terecht, deze keer er wel achter, en dat is minder leuk want zo'n kolonne koeien steek je niet zomaar voorbij, vooral om dat ze heel de rijweg in beslag nemen. Het werd dus een kwartiertje koe-achterwerken bekijken, en genieten van een demonstratie koeie-drollen ontwijken van één van de begeleiders van de koebeesten. Maar uiteindelijk heeft Patrick toch doormiddel van een slinks maneuver de koebeesten kunnen voorbijsteken, en zijn we zonder verdere hindernissen weer in Serfaus geraakt. Daar wilden we nog snel een aantal cadeautjes gaan aanschaffen voor al wie ons genegen is, maar wat bleek ? Om één of andere reden zijn alle winkeltjes deze namiddag gesloten. We gaan het morgen voormiddag nog eens proberen, als het niet lukt dan brengen we gewoon wat liefde en genegenheid mee uit Tirol, dat is onbetaalbaar...
We hebben al een deel van onze koffers terug ingepakt, een groot deel van onze kleren is niet gebruikt geweest, niet omdat we naturist geworden zijn, maar we hadden ons voorzien op alle mogelijke weertypes, maar tot nu toe is het hier alleen nog maar zomer geweest.
Morgen moeten we weer naar huis vertrekken, met veel tegenzin, maar het moet nu eenmaal.
We gaan morgen eerst nog naar de Alm-abtrieb in Ladis om nog wat foto's van koebeesten te maken en dan vertrekken we weer naar Vlaanderen. Wie ons feestelijk wil onthalen is altijd welkom in Mechelen, we arriveren waarschijnlijk tussen middernacht en een uur of vier...

  ¶ 16.9.06